13-9-2004

verslag 2 - verslag 3 - verslag 4 - terug

Dag thuisfront,

Ik ben nu al weer een week in Spanje, het wordt dus tijd voor een email.
De eerste paar dagen geen internetcafe binnengeweest, daarna wel maar of het was daarbinnen gewoon te heet om een verhaal te tikken of de stroom viel uit en daarmee was het verhaaltje ook gelijk uit, want alles kwijt. Doe nu dus maar een nieuwe poging.

Vorige week maandag dus aangekomen in Barcelona, samen met Ron om eindelijk mijn gewonnen stedentrip van 4 dagen te incasseren. Ik had besloten om de terugvlucht te laten voor wat hij was en nog een tijdje door Spanje te gaan trekken. Vlucht voorspoedig, hotel geweldig, het weer nog beter, kortom de prijs was tot in de puntjes verzorgd. Samen met Ron heel wat voetstappen in Barcelona achtergelaten, uiteraard op La Rambla maar ook elders. Verder heel veel Gaudi gezien, wat werkelijk fascinerend was. Paulau Güell was fraai, net zoals het Parc Güell die we op één dag bezocht hebben.
Heb gelijk mijn lijst van favoriete terrassen moeten aanpassen. Het terras in het betoverend mooie Parc Güell staat nu op nr. 1. Op het terras zit je tussen palmbomen, achter je langs het pad omhoog bordessen zoals die alleen door Gaudi gemaakt kunnen zijn, voor je kijk je uit over het plein wat omringd wordt door een mozaïken bank van pakweg 100 meter lengte (als het niet meer is), daarachter zie je de Efteling-achtige huizen die hij bij de ingang gebouwd heeft en daarachter (het park ligt op een heuvel) een fraai uitzicht over de stad. Geweldig!
Senor Güell verdient trouwens ook alle lof, want zonder zijn geld had Gaudi zijn formidabele ideeën mooit kunnen verwezenlijken.
De welbekende Sagrada Familia, de nog niet voltooide kerk, ja wat moet ik daar over zeggen. Daar zijn geen woorden voor, dat bouwwerk is gewoon bizar. Met je mond en ogen wijd open rondlopen van verbazing, dat is wat je automatisch gaat doen als je daar rondloopt.
Verder ben ik nog naar Casa Milá (ook wel La Pedrera genoemd) en Casa Batlló geweest (hé Ron, je moet nog een keer terug jongen om die 2 ook nog te zien!), ook allebei heel bijzonder, vrijwel geen rechte lijnen te bekennen en dat geeft de huizen een sprookjesachtige sfeer.

Verder natuurlijk op de nodige terrassen gezeten, wat in Barcelona wel duur maar ook gezellig is. Vooral het Placa Reial vond ik geweldig. En gelukkig lag dat vlakbij het hotel dat ik in Nederland voor 2 nachten geboekt had. Hostal Morato, onthoudt die naam. Mocht je ooit naar Barcelona gaan laat dit hotel dan links liggen! Op het internet zagen de foto´s er nog wel aardig uit, maar in werkelijkheid was alles een stuk minder. Piepkleine kamer, met wel een grote ventilator aan het plafond, maar alles wat die deed was een hoop herrie maken. Hij bewoog ook op een enge manier als hij draaide, maar dat kon ook gewoon het hotel geweest zijn.... Zo´n soort hotel dus. Maar ja, ik had wel kunnen bijboeken in het hotel van die prijs, maar dat zou me € 150 per nacht kosten.

Verder nog wat musea bezocht (o.a. Museo Picasso, viel beetje tegen, maar dat kwam misschien ook door de moeie voeten, en Fundacio Joan Miro, een aanrader).
En natuurlijk ook lekker gegeten. De paella was heerlijk, de tapas verrukkulluk en ja, je bent in Spanje of je bent het niet, ook de Big Mac smaakte prima.
Tot aan vandaag ook alleen maar mooi weer gehad, zonnig en dus warm, af en toe zeer warm. De metro was op sommige stations net een oven. Had op gegeven moment het gevoel , toen we met de metro naar Port Olympique gingen om daar wat te gaan eten, dat we niet meer de eters waren, maar de etenswaar; stoofschotel Ron met Leonaisesaus, altijd lekker.
Als echte socio natuurlijk ook nog even naar Camp Nou geweest. Was wel heel bijzonder om mee te maken dat Frank Rijkaard de training stillegde om vervolgens met grote stappen de tribune op te komen lopen en me zeer enthousiast begroette ¨Ha die Leon, geweldig om je weer te zien¨.
De waarheid gebied me te zeggen dat in werkelijkheid ik ruim een half uur moest wachten om het stadion binnen te kunnen omdat de FC Barcelona aan het trainen was. Bedankt, Frank.
Wel een machtig mooi en in ieder geval groot stadion.

Ik zit nu in San Sebastian, daar ben ik gisterochtend vroeg aangekomen met de nachttrein uit Barcelona. Zag pas toen ik het treinkaartje al had gekocht, dat het hier vandaag Regatta deTraineras is. Dan roeien een aantal lokale teams de zee op en wie dan weer het eerste terug is heeft gewonnen. Begon dus al een beetje te vrezen voor volle hotels en dat kwam ook uit, heb lang moeten zoeken naar een hotel dat nog een kamer vrij had, maar gelukkig wel een perfect hotel voor een mooi prijsje.
Die Regatta is werkelijk een gekkenhuis, de hele stad en wijde omgeving is dan uitgelopen en de heuvels om de mooie baai waar San Sebastian aan ligt lijken wel mierenhopen of beter gezegd mensenhopen. Allemaal gekleed in de kleur van hun favoriete team, dus al met al een kleurrijk gebeuren met ook heel veel kabaal. En heel erg veel drank ook, dus het kabaal groeide in de loop der dag naar orkaanachtige proporties.
´s Avonds werd het allemaal iets minder, daar zal het drankmisbruik debet aan geweest zijn. Er werd met glas gegooid en behalve bier stroomde er ook nog iets anders over de straten; pis. De hele binnenstad was veranderd in een openbaar toilet, een herentoilet wel te verstaan (moet hier natuurlijk wel even de juiste personen beschuldigen), hoewel er wel opvallend veel Spaanse dames opvallend veel bier drinken is me opgevallen.
San Sebastian is erg leuk, mooi gelegen aan een baai, heeft dus ook een strand (voor een stads-strand zelfs een erg mooi strand) en er heeft hier ooit een burgemeester gezeten die alleen maar een vergunning voor het bouwen van een huis in de binnenstad gaf als je in dat huis een bar zou gaan runnen. Ik heb nog nooit een binnenstad gezien waar zoveel bars en restaurants zijn.

Mijn volgende stad wordt Bilbao, maar omdat ik hier in San Sebastian zo´n prima hotel heb blijf ik hier 3 ipv 2 nachten en ga dan hiervandaan naar Bilbao op en neer om o.a. het Guggenheimmuseim te bezoeken.
Dit is wel een heel ander soort reis dan mijn reis naar Italie vorig jaar. Toen had ik ongeveer wel duidelijk welke route ik zou gaan volgen en ging ik voor een maand. Nu weet ik niet hoe lang ik weg blijf, het kunnen 2 weken zijn, 4 weken of 28 jaar. En de route staat ook niet echt vast. Heb nu sinds ik hier ben wel iets in mijn hoofd zitten, daarbij geholpen door de hoogtepunten volgens de Lonely Planet). Na San Sebastian en Bilbao naar Léon (ik kan het natuurlijk niet maken om de stad die mijn naam mag gebruiken niet te bezoeken! Maar dat is natuurlijk niet de enige reden, volgens de Lonely Planet ook een absolute aanrader. Maar dat kan ook niet anders met zo´n naam) , Santiago de Compostella, Madrid, Sevilla, Granada, Valencia, en dan weer terug naar Barcelona om terug naar nl te reizen met de bus of trein. Maar misschien dat ik na Santiago de Compostella ook nog een stuk Portugal meeneem.

Maar goed, dat vernemen jullie wel in een volgende meel.
Mijn maag begint een beetje te knorren en hij kent al wat Spaanse woorden. Tapas, tapas, zegt hij nu..... en ik versta hem uitstekend!

Adios,
Leon

19/9/2004

Hoi luitjes,

Ik weet niet of mijn vorige meel bij iedereen onbeschadigd is binnengekomen.
Ik stuur de email ook altijd naar mijn eigen (niet-hete-meel-adres, als check of hij goed verzonden is) en toen ik het in het hotel in San Sebastian las, waren alle leestekens in een rommeltje veranderd. Voor het geval het bij jullie ook enigzins onleesbaar binnenkwam, heb ik een prijsvraag in het leven geroepen. De eerste 5 van jullie die de tekst terugzenden zoals ik hem bedoeld heb, dingen mee naar het biljet van € 50 dat ik eergisteren kwijtgeraakt ben...

Was gebleven bij San Sebastian en dat het weer zo perfect was. Dat had ik dus niet moeten zeggen, dinsdag vrijwel de hele dag regen gehad. Terwijl de dag stralend begon, ik verkneukelde me zelfs nog toen ik onderweg naar het busstation om de bus naar Bilbao te nemen, dat ik op een bord zag dat het 9.30 uur was en al 21 graden. Aangekomen bij het busstation voelde ik wat spetters terwijl de zon nog volop scheen. 5 Minuten later was de zon weg en die hebben we die dag niet meer terug gezien. De regen barstte los en de overkapping op het busstation was kennelijk alleen bedoeld als bescherming tegen de zon, want de regen had vrij spel, zo lek als een gieter.
Van Bilbao heb ik heel weinig gezien, want had alleen maar een t-shirt aan en geen (regen)jack bij me en parapluutje in de hotelkamer achtergelaten.
Ben dus van de bus de metro ingevlucht op weg naar het Guggenheim-museum en het museum is dus alles wat ik van Bilbao heb gezien. Maar het had slechter gekund. Van buiten kende ik het museum al van foto´s, maar van binnen is het helemaal geweldig. Zelfs al zouden ze als kunstwerken alleen maar blanco A4-tjes aan de wand hangen, dan nog is het museum een bezoek meer dan waard.
Terug naar San Sebastian niet de bus gepakt, maar de Euskotren, een lokale kruising tussen een metro en een trein. Deze deed er 2x zo lang over als de bus voor de helft van de prijs (dus waar voor mijn geld), maar wel langs een veel leukere route, langs berghellingen en een groot stuk vlak langs de kust, terwijl de bus alleen maar over de snelweg reed. En omdat het toch regende vond ik het niet erg langer onderweg te zijn, want in de trein was het droog en kon ik genieten van de mooie omgeving.
Ik vond San Sebastian erg leuk en kan deze stad zeker aanbevelen voor een bezoekje. Er is genoeg te zien en er hangt gewoon een leuke, prettige sfeer.
Van de ETA niets gemerkt, er schijnt af en toe wel een molotovje naar de politie gegooid te worden, maar daar heb ik niets van gemerkt. Wel overal pamfletten en spandoeken die ik niet kon lezen, maar het was wel duidelijk dat het om politieke leuzen ging. Kwam ook regelmatig posters tegen bedoeld voor toeristen om ons duidelijk te maken dat we niet in Frankrijk waren en ook niet in Spanje, maar in Baskenland.

Woensdagochtend om 9 uur op de trein naar León gestapt. Tenminste dag was de bedoeling, uiteindelijk kwam de trein pas tegen 10 uur het station inrijden. Heb daardoor wel lang met een Amerikaans stel uit Chicago op het perron kunnen babbelen. De spoorwegen werken hier met gereserveerde stoelen, in de trein kwamen we te ver van elkaar vandaan te zitten om het gesprek voort te zetten. Maar hun rol werd overgenomen door Ilona, een meisje uit Australie en dat was heel gezellig en interessant. We kwamen achter elkaar te zitten, maar als snel naast elkaar om mijn Lonely Planet te delen (ze was de hare kwijtgeraakt) en onze ervaringen uit te wisselen. Die had ze genoeg, want ze was al bijna 2 jaar van huis weg en lekker aan het reizen.
Dit soort ontmoetingen zijn leuk en heb je ook nodig als je alleen op reis bent, het zorgt ervoor dat je er weer even tegen aan kunt als je het even niet meer ziet zitten, want die momenten zijn er natuurlijk ook.

León doet zijn naam eer aan. Mooie cathedraal en gezellige, oude binnenstad omringd door zeer goed bewaard gebleven Romeinse stadsmuren. Op zich wel een stadje dat in één dag te bezichtigen is, maar ja als je met het openbaar vervoer reist ben je afhankelijk van de aankomsttijd van bus of trein. Kwam in de middag aan dus dan zit je al gauw aan twee overnachtingen vast.
Hier waren al veel wandelaars te bekennen op weg naar Santiago de Compostela.
Leuke stad dus, beetje slordig alleen dat verkeerd op hun streepje staan.
Want die moet natuurlijk boven de e en niet op de o.

Donderdag op en neer naar Astorga geweest, ca. 1 uur met de bus van León. Leuk stadje met een schitterende cathedraal en ook een mooi paleis van Gaudi. Die heeft dus niet alleen in Barcelona leuke dingen gedaan, in León staat trouwens ook een aardig gebouw van zijn hand.
Vanochtend weer heel veel moeite moeten doen om een kaartje voor de bus te kopen. Net als in Italie spreken ze hier belabberd Engels. Nou ja, spraken ze het maar belabberd, dan viel het allemaal nog wel een beetje mee. Maar ze spreken het, een enkele uitzondering, daargelaten gewoon helemaal niet. En dat geldt ook voor personen die achter het loket staan om buskaartjes te verkopen. Je zou toch verwachten dat ze toch een paar engelse woordje als ticket en to en dat soort eenvoudige dingen zouden begrijpen, maar niets van dat. Ik kan nu wel in het spaans om een enkeltje of retourtje vragen, maar dan komt er weer zo´n spaanse waterval over me heen en moet ik toch weer over naar het engels en dan begint de ellende opnieuw.

Vrijdag op weg naar Santiago de Compostela. Vanuit León ging er maar één trein per dag en die kwam pas om 20 uur aan. Als hij op tijd rijdt tenminste, want het was dezelfde trein die ik uit San Sebastian naar León had genomen en die had toen ruim een uur vertraging. Heb even op internet zitten zoeken en zelf een betere oplossing gevonden. Met de bus naar La Coruna, waar vandaan meerdere treinen per dag naar Santiago gaan. Het was een rit van 5 uur door de bergen die León van Galicia scheiden. Genieten geblazen van het schitterende uitzicht. Vooral het zicht vanaf de vele (af en toe zeer lange en soms ook zeer hoge) viaducten was adembenemend. Dacht ook wel telkens aan de chauffeur, dat hij beide handen maar stevig aan het stuur zou houden. Maar dat deed hiij gelukkig, of hij was gewoon goed in met losse handjes rijden. Hij hield in ieder geval van doorrijden, het was geen type voor de rechter rijbaan.
Op het busstation in Santiago begon de ellende en vond ik het reizen even helemaal niet leuk meer. Het lag wat buiten het centrum, dat had ik al in de reisgids gelezen, maar buiten staande had ik geen idee hoe ik naar het centrum moest lopen. Omdat Santiago een studentenstad is uiteindelijk toch iemand gevonden die me dat in het Engels kon zeggen en al snel was ik in het oude centrum. Maar de plattegrond in de Lonely Planet hielp me niet erg. De oude binnenstad van Santiago is een wirwar van straatjes en die stonden niet allemaal op de plattegrond. Bovendien nog een keer verkeerd gestuurd door iemand.
Vast een Spanjaard met de 80-jarige oorlog nog in zijn gedachten. Moest achteraf wel denken aan Koot en Bie (Do ist der Bahnhof, do! en dan natuurlijk de duitse soldaten de verkeerde kant opsturen). Na nog 3x vragen uiteindelijk bij het eerste hotel uit de Lonely Planet terecht gekomen. En je raadt het al: vol. De volgende ook. Bij de derde had ik beet. Geen single room meer vrij, maar een double voor een schappelijke prijs. Ik ben eerst nog wezen kijken naar de kamer, maar de vermoeidheid zorgde kennelijk voor een troebel beeld. Ben de kamer ook niet binnen geweest, maar heb de deur geopend en het zag er wel goed uit. Nadat ik dus gezegd heb dat ik de kamer nam, bleek het allemaal niet zo jofel. Toen ik de kamer binnenliep stootte ik gelijk mijn hoofd. Tussen plafond en mijn hoofd is ruimte voor ongeveer 3 cm en op sommige plekken moet ik echt gebukt lopen. Die houding neem ik kennelijk mee naar buiten, want ik word hier op straat al nagekeken en er word gefluisterd : "El bocho de Compostela!" (Daar heb je de gebochelde van Cmpostela).
Maar goed, ik had al 3 kwartier met mijn rugzak lopen sjouwen en vond het wel goed zo. Het bed is uitstekend en slapen doe je meestal liggend dus dan stoot je je hoofd niet.

Santiago is geweldig. Uiteraard ontzettend toeristisch en de stad wordt overspoeld met (al dan niet kreupele) wandelaars, maar dat mag de pret niet drukken. De oude binnenstad is indrukwekkend met zijn wirwar van straatjes, steegjes en pleintjes. De cathedraal is imposant, net zoals de pleinen die hem omringen. ´s Avonds laat veranderen die pleinen in een soort theater, er wordt dan op de muren van de gebouwen een multimedia-show vertoond gepaard gaande met oorverdovende muziek. Ze denken hier kennelijk: als je in de binnenstad wilt wonen, dan moet je een hoop herrie maar voor lief nemen. En gelijk hebben ze.
Heb ook nog in de rij gestaan om de tombe van de Apostel Jacobus zien. Hij is degene die al dat gewandel op zijn geweten heeft. In die tombe zou zich zijn stoffelijk overschot bevinden, maar of dat waar is.... ik hou het meer op een paar kiezelstenen. Maar aangezien iedereen daar bijna een uur voor in de rij gaat staan (ik ook, zei de gek), moeten het wel hele bijzondere kiezelstenen zijn.
Toen ik in de rij stond liep hij half rond over het mooie Praza da Quintana. Later die middag zag ik toch mijn voldoening dat hij het hele plein rond liep.

Vanochtend mijn rugzak in een kluis op het station gezet en naar het loket gegaan om een kaartje voor de nachttrein naar Madrid te kopen. Shit, 2e klas vol, 1e klas ook, kortom hele trein vol, dus daar stond Leon driftig aan zijn haar te plukken, wat trouwens niet echt lukte....
Heb een aantal opties de revue laten passeren, met de bus naar Madrid, met de trein naar La Coruna en dan morgen daarvandaan naar Madrid proberen, of richting Portugal. Het is de bus geworden naar Madrid. Wat ik daar ga doen weet ik nog niet. Op een of andere manier trekt Madrid me minder dan Barcelona. dus misschien wordt het alleen maar een doorreisstad. Maar ja, aan de andere kant, ik ben er nu zo dichtbij. Misschien krijg ik er later spijt van als ik er niet even rondgekeken heb en even lekker liggen en een douche na een nachtje bussen is natuurlijk wel aantrekkelijk. Dus misschien toch maar een hotelletje zoeken voor een nacht. En dan beslis ik in Madrid wel verder, of naar Toledo of naar Cordoba, of allebei en daarna verder richting Sevilla of toch Portugal (als ik in Madrid tenminste een engelstalige reisgids kan vinden, tot nu toe alleen in het spaans gezien) of misschien vind ik Madrid toch wel zo geweldig dat ik er wat langer blijf.

Heb trouwens net mijn email gelezen en kan jullie het heuglijke feit mededelen dat ik nu toch echt een wereldreiziger ga worden en ook eens buiten Europa ga kijken. Anneke heeft de tickets geboekt en in december ga ik dus voor 6 weken naar India. We vliegen met Aeroflot, die zijn veruit het goedkoopst. Dus willen jullie me nog een keer zien, dan raad ik jullie aan om voor 4 december nog een keer met me af te spreken, want Aeroflot heeft natuurlijk een reputatie hoog te houden als het om neergestortte vliegtuigen gaat...

Nou, het is alweer een heel verhaal aan het worden. Ik ga er maar eens mee kappen. Over een weekje ofzo wel weer meer van mij.

Ciao, Leon

29-9-2004

Hoi,

Gelukkig, ik heb de tekst weer terug. Het mooie van hotmail is namelijk dat je je email als concept kan opslaan en dus niet in één keer je verhaal hoeft in te tikken. Wilde afgelopen maandag nog wat toevoegen aan de tekst en hem dan verzenden, maar bij opvragen van de opgeslagen tekst schrok ik wel een beetje, want alle tekst was weg. Maar het lag kennelijk aan het internetcafe in Granada, want nu in Jerez de la Frontera kreeg ik de tekst weer voor mijn snufferd. Gelukkig maar, want ik had geen zin om weer helemaal opnieuw te beginnen.

We gaan dus weer vrolijk verder waar we gebleven waren.
Vanuit Santiage zondagnacht de bus naar Madrid genomen. Echt slapen doe je niet in zo´n bus, maar verder viel het me niet tegen. Onderweg werd er 2x een half uur gestopt, o.a. bij een 24-uurs restaurant en bij een busstation waar ook alles gewoon nog open was om 3 uur ´s nachts, zodat de inwendige mens ook verzorgd kon worden.
Het Estacion Sur de Autobuises is gigantisch groot, een stad op zich. En dat is één van de 8 busstations die Madrid heeft. Het maakt het reizen wel wat verwarrend, je moet goed in de gaten houden vanaf welk station jouw bus vertrekt. Het treinstation was nog even een stapje groter.
Met de metro van het busstation naar het treinstation Atocha gegaan, omdat daar in de buurt de meeste betaalbare hotels te vinden waren volgens de reisgids. Toen ik het station uitstapte werd ik hartelijk welkom geheten door de Guardia Civil. 2 helikopters cirkelden door de lucht en (ik overdrijf niet) ongeveer 20 politiewagens reden met loeiende sirenes over straat. Maar even later was alles weer rustig, dus kennelijk was het toch bedoeld om mij welkom te heten. Of het kanariepietje van Senora Lopez was hem gevlogen, kan ook natuurlijk...
Heb mijn verblijf in Madrid beperkt tot 1 nacht. Heb met 6 dagen Barcelona eigenlijk wel genoeg wereldstad voor deze trip gehad. Sorry Madrid, ik weet dat ik je hiermee tekort doe, maar ik maak het nog wel eens goed met je. Wat me vooral bij zal blijven is dat ik nog nooit een stad heb gezien die net zoveel 4- of 5-baanswegen midden in de stad heeft als Venetie steegjes en bruggetjes.
Wel genoten van het mooie Parque del Buen Retiro met een werkelijk schitterende vijver, waar je lekker op een terras wat kon drinken/eten.
Plaza Mayor vond ik overdag tegenvallen, Plaza de Santa Ana vond ik leuker. Maar dat maakte Plaza Mayor ´s avonds meer dan goed. Dan stroomt het gezellig vol en treden er muzikanten op. Heb lang zitten genieten bij het optreden van een jongen met een geweldige stem en hij kon ook nog eens formidabel gitaar spelen. En speelde nostalgisch repertoire, Stairway to Heaven, nummers van Pink Floyd en dat soort dingen. Hij bracht het allemaal zo goed, dat hij 3 terrassen tot meeklappen en meezingen kon brengen en dat is toch wel een prestatie.

Maandag met de bus naar Toledo. Dat ligt op ongeveer een uur bussen ten zuiden van Madrid. Bij aankomst gelijk geinformeerd hoe ik verder moest naar Cordoba. Ja, en hier heb ik dus even een misrekening gemaakt. Wist wel dat er van Madrid een hoge snelheidstrein naar Cordoba en Sevilla gaat, maar hoge snelheid betekent ook hoge prijs. Een goedkope regionale trein gaat maar één keer per dag en komt pas ´s avonds laat aan. Dus ik had zo gedacht in etappes met de bus naar het zuiden af te zakken. Mispoes. De enige (of in ieder geval veruit snelste en makkelijkste) manier om vanuit Toledo verder naar het zuiden te gaan is weer terug via Madrid. Dus toch maar die dure TGV (in het spaans AVE) pakken. Gaat wel razendsnel en rijdt altijd op tijd. Dat is dus echt zo, ze zijn er ook zo zeker van, dat als de trein meer dan 5 minuten vertraging heeft je je geld terugkrijgt.

Bij Toledo had ik hooggespannen verwachtingen en die werden helemaal waargemaakt. Een heerlijke stad. Bijzondere stad ook, want eigenlijk een mix van 3 culturen: moslims, christenen en joden hebben hier in het verleden harmonieus samengeleefd. Toen kon dat nog allemaal....
In deze stad daarom ook een bijzondere mix van gebouwen. Bijzonder mooi gelegen ook, op een berg. Dus af en toe flink zweten, want klimmen. Deed me een beetje denken aan Orvieto in Italie, maar dan nog mooier.
Heerlijk om door alle smalle straatjes te zwerven, vooral in de Joodse buurt zijn de straten supersmal. Wel handig om je overbuur een hand te kunnen geven zonder de deur uit te hoeven.
Wat wel jammer is dat veel mensen de oude binnenstad verruilen voor een stukken minder leuke, maar wel veel comfortabelere woning in de buitenwijken. Wat overblijft zijn studenten en ouderen die blijven vanwege hun huurbescherming. Als dit door blijft gaan, zullen er ook steeds meer winkeltjes verdwijnen. Wat blijft zijn souveniers-winkeltjes en restaurantjes voor de toeristen. Het wordt dan dus meer een soort openluchtmuseum. Jammer.
Heb nog dolle pret gehad met een serveerster die geen woord Engels sprak of verstond. Was dus even lastig met het bestellen maar zorgde wel voor komische situaties. Uiteindelijk kreeg ik 8 voorgerechten, 4 hoofdmaaltijden en 23 toetjes op mijn tafel.... Nee hoor, maar ik bestelde op gegeven moment maar wel iets waarvan ik niet wist wat het was. Bleek vis te zijn en was erg lekker.
Daarna 2 Amerikaanse stelletjes op dezelfde manier met de serveerster zien worstelen. Dat zorgde natuurlijk gelijk voor een band, dus verder een gezellige avond met hen op het terras gehad.

Donderdag al vroeg uit het hotel in Toledo vertrokken. Want om verder naar het zuiden te gaan, moest ik dus eerst weer naar het noorden, naar Madrid. Maar de daardoor verloren trein haalde de AVE moeiteloos in.
In Cordoba snel een leuk hotel gevonden. Kamer is niet zo bijzonder, een beetje aan de kleine kant maar dat heb je wel vaker met single-rooms. Alle restplekjes van een gebouw worden benut om er toch nog een kamer in kwijt te kunnen. Maar ik heb daar niet zo´n probleem mee, als er maar een bed in staat ben ik tevreden. Dit is trouwens wel het eerste hotel waarbij het ontbijt is inbegrepen. En nog mooier is dat het ontbijt genuttigd wordt in een schitterende patio.
Hotel ligt vlakbij de Mezquita Cathedral. Beetje verwarrende naam want eigenlijk een moskee, in 785 gebouwd en in de loop der eeuwen is er van alles en nog wat aan toegevoegd. In de 16e eeuw is er midden in de moskee een cathedraal gebouwd (kun je nagaan hoe groot alles is), vandaar de naamgeving.
Ik vond Cordoba meteen al leuk toen ik het station uitstapte en door de Jardins de la Victoria op weg was naar het centrum om een hotel te zoeken. Maar het bezoek aan het Mezquita is zo overweldigend, dat wat je daarna nog allemaal doet eigenlijk niet zoveel meer uitmaakt. Mezquita zorgt ervoor dat Cordoba geweldig is en blijft. Heb daar een paar uur verdwaasd en verbaasd rondgelopen. Prachtig die ontelbare pilaren met daarboven dubbele bogen uitgevoerd in rode en witte steen.
De volgende dag oa ook het Alzacar bezocht (tip: op vrijdag gratis toegang, scheelt toch weer 1 of 2 cervezzas op een terras), gebouw zelf wel aardig, maar de tuinen zijn echt geweldig.
Had ´s avonds even het gevoel al weer terug in nederland te zijn. Nl. een hoog gehalte aan Nederlanders op het terras waar ik zat. Naast me twee oudere dames waar ik mee aan de praat raakte en even later kwam er naast hen nog een jongen en meisje zitten. Was heel gezellig en wel grappig ook, want het bleek dat ze uit Haarlem kwamen. It´s a small, small world. Hebben samen gegeten tapas gegeten in waarschijnlijk het kleinste restaurant van Cordoba.
En vanochtend kon ik met ze meerijden in de auto naar Sevilla. Dat was natuurlijk zeer luxe en bovendien kon ik daardoor ook nog met hen het Medina Alzahar gaan bekijken, wat een eindje buiten Cordoba ligt en waar ik anders niet naar toe was gegaan vanwege het belabberde openbaar vervoer daarnaar toe.
Medina Alzahar is een in ca. 900 door de toen heersende kalief gebouwde stad, waarvan een deel redelijk goed bewaard is gebleven. Was interessant om te zien.
Nadeel van met Robert en Patricia meerijden was wel, dat ik niet terecht kwam in dat deel van Sevilla waar ik een hotel wilde zoeken. Moest dus eerst de hele stad door met een stadsbus. En dat was minder prettig, omdat het vanmiddag weer zeer heet was.

Sevilla is een mooie, levendige stad. Dat gevoel had ik niet bij aankomst, ik zat er toen gewoon een beetje doorheen, o.a. door de hitte. Het valt niet mee om dan met een rugzak de hele stad door te moeten, weliswaar met een bus maar toch. Reizen is niet alleen maar genieten, soms is het ook gewoon hard werken, bv, wanneer je een hotel moet zoeken. Maar ´s avonds was dat dipje alweer voorbij en genoot ik al wandelend van de stad.

De wereld is wel heel erg klein, heb ik hier in Spanje gemerkt. Ben al een paar keer weer mensen tegengekomen die ik al eerder op deze reis tegengekomen was. En zo ook nu in Sevilla, in een tapasbar kwam ik Ilona weer tegen, het Australische meisje uit de trein van San Sebastian naar León.
Hebben de volgende dag samen het Alcazar bezocht, wat qua gebouw indrukwekkender was dan het Alzacar in Cordoba, maar de tuinen waren stukken minder interessant. Daarna de gigantische cathedraal bezocht (volgende tip: op zondagmiddag vanaf 14.30 uur gratis toegang, het wordt steeds gezelliger op het terras...) en de toren beklommen en genoten van het uitzicht over de stad. Het contact is erg leuk en onze interesses zijn vrijwel hetzelfde en we hebben gewoon een hoop lol. Dus hadden we zoiets van waarom niet samen verder reizen. Zo gezegd zo gedaan, dus na 2 nachten Sevilla zijn we naar Granada vertrokken.
En Granada is geweldig. Het Alhambra is echt een wereldwonder, ongelooflijk mooi. Wel vroeg opstaan om daar binnen te kunnen komen. Ze verkopen 8000 kaartjes per dag, waarvan 2000 aan de kassa. De rest is van te voren te reserveren. Maar op internet bleek dat niet mogelijk voor dinsdag. Enige optie die overblijft is dan heel vroeg in de rij te gaan staan (volgens de Lonely Planet om 7 uur). We waren er iets later, maar het wachten had resultaat want konden kaartjes kopen. En omdat we zo vroeg waren, waren we de meute gelukkig net voor.
Verder in Granada wat rondgebanjerd door de oude binnenstad, dat is gewoon iets waar ik nooit genoeg van zal krijgen. En veel op terrasjes gezeten (het klopt Michel, je krijgt hier inn sommige bars bij een drankje een gratis tapas, dus veel drinken en je hoeft niet meer uit eten te gaan). Granada heeft ontzettend veel sfeer en is een absolute aanrader. Had er ook best wel langer dan twee nachten kunnen blijven, maar ja er staan ook nog andere steden op het lijstje.
Jerez de la Frontera stond niet op die lijst, maar het bleek gewoon het handigst om van Granada naar Cadiz re reizen via Jerez. Morgen dus naar Cadiz, wat de oudste stad van Europa schijnt te zijn. Eindelijk ook weer aan zee. En daar verheug ik me op. Lekker een dagje aan het strand is natuurlijk ook nooit weg. Na Cadiz weet ik het nog niet, kan twee kanten op, of eigenlijk 3. Nl west richting Portugal, oost de kant van Valencia op, of richting gezelligheid oftewel noord om met Ilona weer richting Madrid te gaan, vanwaar ze volgende week na bijna 2 jaar de wereld te hebben rondgereisd weer terug naar huis gaat.

Wat het geworden is lezen jullie in een volgende meel.
Oh ja, hoe is het weer bij jullie? Sorry!

Adios, Leon

6-10-2004

Hoi,

Ben weer terug in Barcelona, de cirkel is rond. De moeizame voorbereiding op kou, storm en regen kan beginnen, net zoals het wennen aan het dragen van een lange broek en een jas. Hè jakkes. Vanmiddag stap ik op het vliegtuig richting huis. Was eerst van plan om met de bus naar Nederland te gaan omdat ik dacht dat dat het goedkoopste zou zijn, maar het vliegtuig is € 50 goedkoper dus een paar dagen terug via het (lang leve) internet een vlucht geboekt.

Ben vanochtend vroeg aangekomen met de nachttrein uit Madrid. Heb dus een week terug gekozen voor de gezelligheid en ben met Ilona vanuit het zuiden richting Madrid getrokken. Dat hield wel in dat ik Cordoba en Toledo voor de tweede keer aandeed, maar dat was zeker geen straf. Heb in beide steden ook de tweede keer genoten. Maar laat ik beginnen bij waar ik in de vorige meel gebleven was.
Namelijk Jerez de la Frontera. Die stad staat bekend om zijn sherry, maar zal bij mij altijd bekend blijven als de stad waar alles mis gaat, waar je maar blijft verdwalen, zelfs met een plattegrond in je handen. Dat is trouwens een kenmerk van veel Spaanse binnensteden. We hebben daar dus ontzettend veel gelopen, meer dan leuk was. En dan ook nog eens lopen zoeken naar een restaurant, uiteindelijk wel gevonden maar gesloten. Hotel vinden was ook nog eens een ramp dus Jerez is niet een van mijn favoriete steden geworden. Hebben wel een sherry-bodega bezocht waar we een rondleiding kregen en tot mijn eigen verbazing vond ik het nog leuk ook. Maar dat komt misschien door de afsluitende proefronde. De sherry heb ik niet aangeraakt maar de brandy smaakte prima.
Op weg van Granada naar Jerez ook nog Ronda aangedaan. Klein stadje met een schitterend ravijn. We hadden helaas te weinig tijd om daarin af te dalen, maar van boven was het ook een magnifiek gezicht.
Na Jerez stond Cadiz op het programma. Dit schijnt de oudste stad van Europa te zijn. En van mij mag daaraan toevoegd worden ook één van de leukere. Hebben een middag heerlijk op het strand gelegen en gezwommen. En ´s avonds door de binnenstad gebanjerd, een zeer gezellige en levendige binnenstad zonder al te toeristisch te zijn. De volgende ochtend een lange wandeling langs de kust gemaakt en daarna de trein naar Cordoba genomen. Mijn tweede bezoek aan deze stad dus, maar heb me geen moment verveeld, behalve bij het zoeken naar een hotel dan, wat niet zo vlotjes verliep. Maar uiteindelijk vind je altijd wel wat en dan is alle ellende snel vergeten.
Over Cordoba heb ik het al gehad, dus ik verwijs maar naar mijn vorige email. En dat geldt ook voor Toledo, dat een dag later weer aan de beurt was. Moet alleen nog even de bomba vermelden, de specialiteit van Toledo, geroosterde aardappel gevuld met vlees en oa gekruid met mint. Errug lekkur.

Heb Madrid dus toch een tweede kans gegeven. Het begin beloofde niet veel goeds, want kwamen aan in het weekend dus veel hotels vol. Uiteindelijk een goedkoop hotel gevonden, gerund door een zeer lieve en vriendelijke oudere vrouw, die zowaar ook nog wat engels sprak. Wel een beetje lawaaierig, want gelegen op de Puerta del Sol, wat het meest centrale punt van Madrid is. Goede locatie dus om de stad te verkennen, maar wel erg druk met verkeer waar hier ook ´s nachts geen einde aan lijkt te komen.
Zondag naar het Prado museum geweest (en ook deze tip is weer gratis: toegang tot het Prado is gratis op zondag). Mooi gebouw, de kunst vond ik wat minder. Alleen werk uit ca 1500-1800 en dat is niet echt mijn pakkie an. Vond de zaal met werken van Hieronymus Bosch wel erg mooi. Verder een lange wandeling door het centrum gemaakt en Madrid begon me een beetje voor zich te winnen, maar het blijft wel een erg drukke stad zowel qua aantal mensen als auto´s en andere ongemakken.
Maandag een dagtrip gemaakt naar Cuenca, wat op ongeveer 2 uur treinen ten oosten van Madrid ligt. En net als Ronda bekend staat om zijn ravijn. Ravijnen moet ik zeggen, want Cuenca heeft er zelfs twee. Je hebt altijd baas boven baas. Hier wel een afdaling gemaakt langs soms zeer moeilijk begaanbare paden, maar het er zonder vallen en dus levend vanaf gebracht. Heerlijk om even de toeristische routes te kunnen verlaten.
Terug in Madrid ´s avonds heerlijk gegeten in een restaurant waar hoofdzakelijk Spanjaarden zaten. Dat is altijd een goed teken als de lokale bevolking massaal een restaurant bezoekt. Daarna nog naar het Plaza Mayor geweest en dat viel dit keer heel erg tegen. Het was ontzettend doods, terrassen halfvol, vrijwel geen muzikanten. En dat terwijl het 23 uur was, normaal gesproken een bruisend tijdstip. Al met al ben ik wel blij dat ik Madrid een tweede kans gegeven heb en ik heb me er best vermaakt, maar weet niet of ik er bij een eventueel volgend bezoek aan Spanje naar toe zal gaan.

Gisteren Ilona naar het vliegveld gebracht. Op weg naar Londen. Morgen vliegt ze alweer naar Griekenland voor twee weken en dan gaat ze na 2 jaar reizen weer naar huis, naar Australie. We konden het zeer goed met elkaar vinden en hebben een leuke week gehad, alleen de momenten dat er een hotel gezocht moest worden zorgde af en toe voor wat (onderlinge) irritatie, maar daar konden we dan later wel weer erg om lachen. Mocht ik ooit naar Australie gaan dan heb ik in ieder geval een goedkoop en gezellig logeeradres in Perth.

Afsluitend kan ik zeggen dat ik hier een heerlijke maand heb gehad. Slechts één dag regen en de rest was gewoon warm tot zeer warm. Heerlijk gegeten, leuke mensen ontmoet en genoten van de vele dingen die ik hier gezien heb.
Hoogtepunten vond ik Santiago de Compostela, Sevilla en Granada. Maar daarmee zou ik Toledo en Cordoba tekort doen. En San Sebastian mag er ook best zijn, en Cadiz ook. En alles van Gaudi in Barcelona was natuurlijk geweldig.

Nou ik stop er nu mee, ben een beetje gaar van de treinreis van afgelopen nacht. Ik doe nog een rondje Barri Gothic (een leuke wijk ten oosten van La Rambla) en ga dan op weg naar het station om mijn rugzak uit de kluis te halen en dan naar het vliegveld op weg naar siberië uuuhh nederland.

Uw reizende verslaggever groet u en zegt tot snel.

naar top - terug