26-9-2003

verslag 2 - verslag 3 - verslag 4 - verslag 5 - verslag 6 - terug

Bonjour,

Nog een paar uurtjes parijs en dan zak ik af naar het zuiden. Pak vanavond de nachttrein naar Nice (scheelt weer een hotelovernachting) om daarvandaan direct door naar Italie te gaan.
Als ik weer terug ben in Nederland (over een week of 4) weet ik in ieder geval wel wat ik aan mijn cv kan toevoegen, nl. internationaal typist. De toetsenborden in Berlijn en Rome waren erg, maar die fransen slaan echt alles. Het hele toetsenbord is flink door elkaar gehusseld, dus het is lastig en vermoeiend tikken.
Maar goed, Parijs dus. Ook al zo'n geweldige stad. Het begin was wat minder. Was ik in Berlijn en Rome gewend binnen 5 minuten een hotel te hebben, hier lag dat even anders. Bij tourist information begonnen de prijzen bij 74 euro en dat vond ik iets te gortig. Zit nu in een betaalbaar maar beetje louche hotel, dacht in het begin verkeerde keuze gemaakt te hebben, zeker toen de eigenaar om de hoek kwam kijken.
Dacht even dat ik al op Sicilie was beland. Maffia-type 1e klas. Maar achteraf valt het hotel wel mee. Zolang ik maar voorzichtig de wc doortrek dan blijft de pot staan en heel, als ik me maar niet omdraai valt het douchen ook wel mee. Toen ik de kast opentrok viel er geen lijk uit en er staat zelfs een bed in de kamer. Plaats voor iets anders is er trouwens niet meer, nou ja een tafeltje en stoeltje waar ik niet op durf te gaan zitten. Maar ja, voor dat geld kun je natuurlijk niet al te veel verwachten. Denk trouwens dat ik op de terugreis vanuit italie hier nog wel een dqgje terugkom, want 3 dagen parijs is eigenlijk te weinig.

Vannacht dus naar Nice en dan denk ik langs de kust naar Genua. Vandaar in ieder geval naar Venetie en dan via Siena naar Rome alwaar ik Kim weer zal ontmoeten, om vervolgens via Napels af te zakken naar Sicilie. Dat is zo ongeveer het plan, maar afhankelijk van wat ik onderweg tegenkom kan dat allemaal nog veranderen. Nou, ben dit franse toetsenbord nu echt zat. Als ik weer achter een italiaans toetsenbord kan gaan zitten, laat ik wel weer wat van me horen.

Groetjes, Leon.

Hoi allemaal,

Eindelijk weer een normaal qwerty-toetsenbord voor mijn snufferd. Dat tikt wat makkelijker bij.
Ik had al gezegd dat ik Parijs geweldig vond. Niet zo mooi als Rome, maar ik heb me er prima vermaakt. Uiteraard alle bekende plekken bezocht, met als letterlijk hoogtepunt een beklimming van de Eifeltoren. Was behoorlijk koud boven, maar dat baarde me minder zorgen dan de toestand van de bouten. Let op mijn woorden: binnenkort stort de toren in. Heb onderweg gewoon teveel roestige bouten gezien, die kan niet meer lang overeind blijven staan.
Het echte hoogtepunt vond ik echter het bezoek aan de begraafplaats Père Lachaise. Eén van mijn afwijkingen is namelijk dat ik me erg prettig voel op begraafplaatsen. En deze staat nu met stip op nr. 1 op mijn lijst favoriete begraafplaatsen. Zeer indrukwekkend en niet alleen omdat er zoveel beroemdheden liggen. Ben uiteraard bij het graf van Jim Morrison geweest. Zag er een beetje kaal uit. Ik ken beelden van tv waar het graf bedolven ligt onder bloemen en persoonlijke briefjes. Er stond nu één lullig vaasje en een verfrommeld briefje. Vond dat zo zielig dat ik maar een liedje voor hem gezongen heb. Kon zo snel niets anders bedenken dan Slaap kindje slaap. Viel kennelijk wel in de smaak want ik hoorde diep in de verte een bulderende lach. Verder nog op visite geweest bij o.a. Edith Piaf, Chopin, Oscar Wilde.
Na 3 dagen Parijs de nachttrein naar Nice. Niet dat ik speciaal iets te zoeken had in Nice, het lag gewoon dicht bij de Italiaanse grens. Was ook van plan om meteen door te reizen, maar ben toch een dag in Nice gebleven want om na een nacht treinen weer een paar uur in de trein te gaan zitten vond ik toch te veel van het goede. Nice was trouwens verrassend leuk. Spotgoedkoop hotel ook beheerd door twee vrouwen die ik er van verdenk zusters te zijn en ouwe vrijsters. Het was schitterend weer en dat in combinatie met een mooie blauwe zee zorgde voor een mooie dag.
's Avonds begon het trouwens te regenen en dat bleef ook zo toen ik de volgende dag naar Genua vertrok. 's Ochtends had ik dus geen last van de regen, want zat in de trein. Schitterende route, vlak langs de Middellandse Zee. Genua lijkt me ook wel een aardige stad, heb er alleen niet veel van gezien. De regen kwam de hele dag met bakken uit de hemel en toen mijn plu het begaf heb ik het maar voor gezien gehouden en er een rustdag van gemaakt. Wat in het hotel trouwens best lukte, had namelijk zo ongeveer een koninklijke suite tot mijn beschikking voor maar 40 euro. Woonkamer en slaapkamer beiden ongeveer 5x5. Kon slechter.

Maandag weer stralend weer. Ben toen met de trein naar Venetie vertrokken. Was even de vraag of dat wel kon, gezien de stroomellende in Italie. Had daardoor wel vertraging maar bleef beperkt tot een uur. Ja en dan Venetie. Binnenkomst per trein is al heel apart, snel een goed hotel gevonden, niet goedkoop maar die zijn er gewoon niet in Venetie. En al had ik het dubbele moeten betalen dan nog was het de moeite waard geweest.
Venetie is FANTASTISCH!!! Een droomstad. Zeer indrukwekkend al dat water, die kleine steegjes, straatjes, grachtjes en bruggetjes. Maar ook het grote Canal Grande met al zijn paleizen is groots. San Marco ook geweldig en zo kan ik nog wel een paar kerken opnoemen. Heb hier al uren rondgebanjerd en het heeft nog geen minuut verveeld, kan dit denk ik nog dagen volhouden. Was oorspronkelijk van plan om 2 nachten te blijven, maar heb er nu al een derde aan vastgeknoopt. Vanochtend naar Murano geweest, een eilandje in de buurt. Ook zeer mooi, een beetje Venetie in het klein, hele prettige sfeer. Dat geld ook voor Venetie en wat ook zeer aangenaam aan Venetie is: geen enkele auto. Een verademing, na het drukke Parijs. Daarna ook nog even Cimitero aangedaan. Ja, weer een begraafplaats, ik kan het niet laten. Kwam heel toevallig het graf van de vrouw van Multatuli tegen en ook dat van Stravinsky. Heb nu al een aardige verzameling graffoto's, denk er ook over om maar een nieuwe verzameling aan te leggen, nl. roerloze beroemdheden. Die zijn overal ter wereld te vinden, dus dan heb ik voorlopig reisdoelen genoeg.

Ben hier morgen dan nog en dan naar Florence. Ben ik al geweest en gebruik het dit keer denk ik alleen als hotelplaats om van daaruit naar Siena te gaan. En daarna weer naar Rome. Wordt vervolgd,

Een volop genietende Leon

Hoi allemaal,

Ben weer een paar steden verder. Ben nu weer terug (en zou bijna willen zeggen weer thuis) in Rome. Eindelijk ook weer een plek waar ik tenminste goedkoop kan internetten. Ik heb wel flink gemopperd op EasyInternet, maar zal dat voortaan nooit meer doen. Hier kun je tenminste voor 1 a 2 euro per uur internetten. In alle andere steden waar ik geweest ben was het al gauw € 3 per kwartier. Hier is het lekker goedkoop, dus jullie zijn gewaarschuwd; het zou wel eens een lange meel kunnen worden.

In mijn vorige meeltje schreef ik dat ik in Venetie er een 3e nacht aan vastgeplakt had. Uiteindelijk zijn het er 4 geworden. Had het er zo naar mijn zin dat ik nog wel een paar dagen had willen blijven, maar ja ik wil ook nog meer van Italie zien deze 4 weken. Heb heel veel voetstappen in Venetie achtergelaten, heerlijke stad om rond te banjeren. Ook veel op het water vertoefd. In de vaporetto (bootbus), perfecte vorm van openbaar vervoer. Zou een mooie oplossing voor het fileprobleem in nederland zijn. Alle straten uitgraven en vol gooien met water, auto's weg en allemaal met de boot. Dat zorgt natuurlijk wel weer voor files, maar zeg nou zelf; een file op het water is toch veel leuker dan op asfalt. Daar zou je bijna voor je plezier in gaan willen staan.
Vrijdag de trein naar Florence gepakt. Reizen met de trein is een genot, ondanks de standaard vertragingen (NS zou hier geen gek figuur slaan). Landschap is schitterend, vooral Toscane vond ik erg mooi, glooiende hellingen vol met cypressen. Vroege trein (6.30 uur) want ik wilde diezelfde dag nog vanuit Florence op en neer naar Siena. Had al uitgerekend dat ik voor hotel zoeken dan ruim anderhalf uur had, dat moest genoeg zijn dacht ik. Dat was het ook, maar op het nippertje. Hotel zoeken was dit keer lastig. Wilde het dit keer niet op de makkelijke manier doen (via tourist information) maar zelf op pad gaan. Dus de Lonely Planet opengeslagen op de bladzijde budget hotels ging ik enthousiast op pad. Dat enthousiasme veranderde steeds meer in chagrijnigheid, want de lijst in de L.P. werd steeds kleiner en de hotels steeds voller. Na 8 hotels (wel allemaal vlak bij elkaar dus op zich ging het wel snel) had ik geen lijst meer en ook nog steeds geen hotel. Ben toen maar willekeurig wat hotels binnengestapt en had op gegeven moment beet. En voor maar €40 wat voor Florence heel goedkoop is.

Siena was mooi, maar ik was te moe om al te veel van het stadje te gaan bekijken. Treinreis Florence-Siena heb ik me toch een beetje op verkeken. Duurde 1 3/4 uur, dat wist ik wel van tevoren, maar ik had er ook al 3 uur vanuit Venetie opzitten en samen was dat eigenlijk net even te veel. Heb dus de dom bekeken, schitterend van buiten en van binnen. En Il Campo, een heel erg mooi plein. Heel apart ook, plein is niet vlak maar heeft de vorm van een schaal. Een hele grote schaal, want het is een gigantisch plein. Met mooie gebouwen daar om heen, en uiteraard flink wat terrassen en heel veel toeristen. Heb daar heel lang gezeten, bijna 2 uur. Had gewoon geen zin meer om te lopen en ik zat daar eigenlijk prima. Biertjes op terras werden wel een beetje duur, dus maar blikje gekocht en op de stenen van de schaal gaan zitten en om me heen zitten kijken in een stralende zon.Genieten.
Terugreis moest ik overstappen in Empoli. Stond bij de dienstregeling te kijken, toen een jongen mij vroeg of ik engels sprak. "Yes" zei ik in vloeiend engels en "and Dutch" in zo mogelijk nog vloeibaarder buitenlands. Waarom ik dat zei weet ik niet, want ik had helemaal niet de indruk dat hij nederlands was. Maar we konden dus verder in het nederlands praten. In de trein leuk gesprek gehad en in Florence samen gegeten. Leuke gesprekken gehad, hij was psycholoog maar had ook in de automatisering gewerkt. En is een keer een half jaar naar Thailand geweest. Een van mijn reisdoelen dus we hadden genoeg om over te babbelen.Was heel gezellig en dat soort onverwachte ontmoetingen maakt het alleen reizen leuk.

Zaterdag vanuit Florence naar Rome vertrokken. Dit werd de dag van het wachten. Begon in Florence, was vergeten om de avond tevoren plaats in de EuroStar te reserveren. 's Avonds is dat prima te doen, maar overdag lijken de Italiaanse stationshallen wel een mierenhoop. Kwam binnen en daar stonden 3 rijen van dik 30 meter. Duurde dus ruim een half uur voor ik mijn kaartje had. In Rome stond de volgende rij. Bij left luggage stond weer een rij van 30 meter. Niet die uit Florence, dit waren andere mensen. Niet dat de bagage-medewerkers (of medewerkers achter het loket) bij het zien van zo'n grote rij een stapje harder gingen lopen of werken, vergeet het maar het tempo bleef rustig en kalm. Irritant als jij deel uitmaakt van die rij, maar aan de andere kant vond ik het ook wel wat hebben. Volgens mij komt overspannenheid ook veel minder vaak voor in Italie dan bij ons en ik weet nu waarom.
Hotel zoeken was ook hier weer een ramp. Eerst naar tourist information, prijzen begonnen daar bij € 62 zonder en € 80 met badkamer en heel veel hotels vol. Vond ik wel heel erg duur en bovendien zat er een zeer vervelend en chagrijnig mens, dus ik had eigenlijk geen zin om nog langer bij haar aan de balie te staan. En mijn zoektocht in Florence was in eerste instantie wel vervelend maar heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat ik het nu als een soort sport ga zien om zelf op pad te gaan en dan iets goedkopers en beters te vinden. Eerst naar Fawlty Towers (ja, dat hotel bestaat echt in Rome!), had daarover gelezen in lonely planet. Ook dat het hotel vaak vol zit, ook nu. Maar personeel was volgens de gids zeer vriendelijk en behulpzaam. Dat klopte. Het meisje wat er zat belde zelfs nog een paar andere hotels voor me en adviseerde me uiteindelijk om naar Enjoy Rome te gaan. Een soort VVV maar dan particulier. Via hen uiteindelijk perfecte kamer gevonden, 3-persoonskamer voor mezelf alleen met badkamer voor € 55 en op goede locatie. Ben daarna nog even bij tourist information langsgelopen, deur open gedaan en een lange neus naar binnen geworpen en in mijn beste italiaans geroepen "stoppo dezo maro in je reto".

Zaterdagavond leuke avond gehad. Ben met Kim naar het strand van Rome geweest en daarna in de stad lekker gegeten in een leuk restaurant op een dakterras. Gelukkig wel overdekt, want het begon ontzettend te regenen. Terras was niet helemaal waterdicht, er waren vuilniszakken nodig tegen het inregenen. Als het hier regent dan regent het ook echt, met bakken en meestal begint het dan ook hard te waaien. En heel raar, vaak is het vlak daarna weer stralend weer en warm.
Daarna wilden we nog ergens wat drinken. Heel raar maar in Rome gaat (ook) op zaterdagavond alles om 2 uur dicht. Vonden nog wel iets waar we wat konden bestellen, maar de drankjes stonden nog geen minuut op tafel toen ons verteld werd dat ze gingen sluiten en dat we weg moesten. Belachelijk, dachten ze nou echt dat we onze drankjes in 1 minuut naar binnen zouden slurpen? Mooi niet. Kim wist nog wel een discotheek die open was. Is denk ik 20 jaar geleden dat ik voor het laatst in een discotheek geweest ben. De tijd is stil blijven staan merkte ik, want er werd veel muziek gedraaid die toen ook gedraaid werd.

Gisteren naar Orvieto geweest (bedankt voor de tip, Machiel!). Zeer leuk stadje, heel mooi gelegen boven op een berg. Met een kabeltreintje vanaf station naar boven. Stijgingspercentage van ongeveer 25 % (mijn gevoel zei 90 %).Ook hier een zeer mooie duomo. En een waterput. Maar geen gewone, 60 meter diep en 13 meter doorsnede. Aan de zijkanten twee spiraalvormige trappen waarover de muilezels naar boven en beneden konden lopen om water te halen. De ezels waren in die tijd (1500) zeer goed opgeleid en wisten welke trap ze moesten nemen, tot frontale botsingen kwam het dus nooit. Ezels lopen er nu niet meer, wel veel toeristen. Om eerlijk te zijn zie ik vaak het verschil niet.
Straks ga ik naar Tivoli. Deze dagen in Rome wil ik benutten om wat meer van de omgeving te zien. Ben tenslotte al eerder een week hier geweest en heb van de stad al heel veel gezien. Wel heerlijk om hier weer te zijn en rond te lopen.

Morgen na 3 dagen Rome weer verder. Naar Napels. Vervolg daar dit reisverhaal.

Ciao, Leon

Hoi allemaal,

Ha daar was ie dan, mijn eerste dip. Maandag naar Tivoli geweest. Dit was mijn eerste slechte dag hier in Italie. Was al beetje met verkeerde been uit bed gestapt en alles zat die dag ook tegen en wat fout kon gaan ging ook fout. Eerste dip dus, maar dat hoort ook bij het alleen reizen. Wist dat ik met de bus naar Tivoli moest, maar dacht dat dat een half uurtje zou duren ofzo. Duurde ruim een uur en dan ook nog eens in een stampvolle bus en de hele rit staan. Dat is geen pretje, een uur lang je neus in de zwetende oksel van een wat breed uitgevallen ongewassen italiaan en mijn kont in de priemende punt van een paraplu. Schouder had wel een zacht plekje gevonden in de forse buste van een even forse oma.. Op gegeven moment stapte er een stroom mensen uit, dus toen werd het iets draaglijker. De oma bleef gelukkig staan. 
Wilde in Tivoli twee plekken bezoeken, villa d'este en villa adriana. Naar de eerste eerst compleet verkeerd gelopen, na een uur toch gevonden en ja, je raad het misschien al; was op maandag gesloten. Stond achteraf gezien wel in de reisgids, maar dus overheen gelezen. Toen maar naar villa adriana, die was wel open. In de gids stond ongeveer een kilometer weg. Dacht dus maar te gaan lopen en niet de bus te nemen. Verkeerde beslissing. Eerste paar honderd meter wel een voetpad langs de weg, maar dat hield plotseling op. Dacht er al bijna te zijn en ben verder gelopen langs de zeer smalle berm.
Angstzweet langs rug in de bilnaad lopend want er werd loeihard gereden vlak langs me heen. Had ook gewoon terug moeten lopen en de bus moeten maar was eigenwijs. De gids klopte dus niet want voor mijn gevoel had ik al 3 km gelopen toen ik een onverharde weg naar links tegenkwam. Wist niet waar hij heen ging, maar vond het te eng worden om langs de weg verder te lopen. Kilometers over het pad gelopen in the middle of nowhere, hoorde diverse waakhonden aanslaan en hoopte maar dat het geen loslopende honden waren, wat gelukkig niet zo was. Stemming tot onder het nulpunt gedaald, maar uiteindelijk via veel omwegen wel bij villa adriana terechtgekomen. Aantal ruines die daar eens (heel lang geleden) gebouwd zijn (niet als ruines, maar als mooie huizen) en waarvan een aantal nog goed geconserveerd zijn. Was gelukkig zeer indrukwekkend, dus dat maakte alles wel een beetje goed. Terugreis duurde nu ruim 2 1/2 uur in de file en helaas zonder oma. Was gaar en had het helemaal gehad. Ik ga naar huis dacht ik. Heel eventjes maar hoor. Eén dipje krijgt mij niet klein.

Dinsdag naar Napels vertrokken. In een vorige mail heb ik verteld dat stress hier in italie veel minder voorkomt. Weet nu dat dat niet helemaal waar is. Ze hebben gewoon alle gestoorde en overspannen Italianen in een auto of op een scooter gezet en in Napels gedropt. Wat een gekkenhuis en chaos hier. Het is niets voor niets dat het Italiaanse woord voor gesticht napoli is. Ze toeteren hier niet alleen als het verkeer vast staat, nee ze beginnen al met toeteren als ze het idee hebben dat ze over 100 meter wel eens stil zouden kunnen komen te staan. En waarom ze hier verkeersborden en stoplichten hebben snap ik niet, niemand die er enige aandacht aan besteedt. Alle verhalen hierover zijn dus echt waar.
Ook nog eens alleen een hotel kunnen vinden in een buurt die in de reisgids als zijnde behoorlijk dubieus werd omschreven, dus echt op mijn gemak voelde ik me in het begin niet. Heb wandelroute gelopen uit de lonely planet, mooie dingen gezien maar aan dat verkeer kan ik maar niet wennen. Liep op gegeven moment in straatje dat in lonely planet omschreven werd als het meest levendige straatje van die buurt. Dat klopte wel. Op heenweg werd er al door jeugd van 3 hoog een soort klappertjes naar beneden gegooid die een knal gaven als ze op straat terecht kwamen. De sport was natuurlijk om dat zo dicht mogelijk bij toeristen te laten gebeuren. Ik bleef er van gevrijwaard maar op terugweg kwam ik weer door datzelfde straatje en toen werd er een rotje door zo'n kutkoter gegooid dat vlak bij mijn oor ontplofte en ik dus een paar uur halfdoof was. Was toen maar een paar uur in de stad en had het toen al helemaal met Napels gehad. Maar ik besloot de stad nog e! en kans te geven en de 3 nachten dat ik het hotel geboekt had vol te maken.

Woensdag naar Pompei geweest. Geweldig! Was veel groter dan ik verwacht had en ook indrukwekkender. Is niet voor niets attractie no. 1 in Italie. Heb daar bijna 6 uur vertoefd, veel foto's geschoten en ben zeer onder de indruk daar weer weggegaan.
's Avonds pizza gegeten in Napels in pizzeria Da Michele. Stond in lonely planet beschreven als alom beschouwd als de plek waar de beste pizza van Italie gebakken wordt. Er heerst een strijd tussen rome en napels over waar de pizza is uitgevonden. En hier wordt natuurlijk beweerd dat dat in napels is geweest. Verschil tussen beide is o.a. dat de bodem in rome plat is, in napels is het deeg dikker en zachter.
Apart restaurant ook, zeer kale inrichting en het bier wordt je geacht te drinken uit een bij het flesje geleverd plastic bekertje. Altijd razend druk en je kunt alleen maar kiezen tussen pizza margherita en een andere waarvan de naam me ontschoten is. De margherita was inderdaad errug lekker en dat voor maar € 4.
Daarna nog even in de stad rondgelopen en dat bleef maar bij even. Werd wederom knettergek van dat verkeer. Er hangt toch ook wel op sommige plekkern een enigzins dreigende sfeer. O.a. in de buurt van het station en dat was een buurt die ik niet kon ontwijken, want mijn hotel was daar. Heb me niet echt onveilig gevoeld, maar echt prettig ook niet. Vind het wel een bijzondere stad en ben blij dat ik er geweest ben en het meegemaakt heb, maar ik geloof niet dat dit ooit mijn stad zal worden. Denk wel dat ik de stad ooit nog eens een herkansing ga geven, want ik geloof dat ik gewoon niet in de juiste stemming voor deze stad was. Had eigenlijk behoefte aan wat rust en dan moet je natuurlijk niet in Napels zijn. Zou best wel eens zo kunnen zijn dat ik een volgende keer de stad geweldig vind. Alleen dat verkeer.... denk dat ik dan wel een paar kilo draadnagels meeneem en die op strategische punten in de stad neerstrooi. Zal ze krijgen die automobinihilisten!

Donderdag de Vesuvius bedwongen. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik dat niet helemaal zelf heb gedaan. Werd door een bus tot ongeveer 1,5 km van de top gebracht, de rest heb ik zelf gelopen. Busrit was fantastisch mooi, haarspeldbochtgewijs met veel getoeter bij iedere bocht de helling op en een schitterend uitzicht over Napels. Boven aangekomen stond ik oog in oog met een gigantische krater waar verder eigenlijk niet veel aan te zien is, een hoop steen en lava, maar het idee om daar te staan bij een veroorzaker van zoveel ellende was wel bijzonder. Alhoewel, hij heeft er wel voor gezorgd dat ik gisteren een mooie dag in Pompei heb gehad dus eigenlijk moet ik hem ook bedanken. Op sommige plekjes kwam er wel wat rook te voorschijn en als je daar vlakbij stond dan kon je ook een borrelend en sissend geluid horen. Stond dus continue in de startblokken om een sprintje naar beneden te trekken voor het geval hij mocht gaan braken. Is voor het laatst in 1944 gebeurd dus de kans was klein maar toch. Donderdagavond lekker hele avond boek gelezen in hotel, had geen zin in de drukte van de stad.

Vrijdag Napels verlaten en naar Sorrento vertrokken, ongeveer een uur met de metro van Napels vandaan. Kom hier heerlijk tot rust. Leuk stadje, dat in de zomer overladen is met britse en duitse zuiplappen, maar die zijn  er nu gelukkig bijna niet meer. Nog wel redelijk wat toeristen, maar zeer uit te houden. Plaatsje ligt schitterend aan de kust. Centrum is redelijk druk, maar ook erg klein, dus je bent er zo uit en om het centrum heen hele leuke kleine straatjes, waarvan er veel nog niet door toeristen ontdekt zijn.
Leuk hotel ook. Heb ik uit de lonely planet. Normaal gesproken moet je er zelf om vragen of je eerst de kamer mag zien. Hier kreeg ik direct de sleutel zonder eerst paspoort voor registratie te hoeven afgeven. Op mijn vragende blik kreeg ik als antwoord please, please go see if your room is ok. Liep dus naar boven, mijn kamer was op 2e etage. Op 1e etage had ik er spijt van dat ik mijn zwemvliezen niet had meegenomen, want het stond er blank. En een aantal amerikaanse toeristen die paniekerig stonden te roepen "They gotta do something now". Probleempje met een badkamer dus. Maar mijn kamer was een verdieping hoger, dus ik had nergens last van, dus heb de kamer genomen. Bleek dus toch ook wel een beetje mijn probleem te zijn, want toen ik wilde douchen was er geen water. Afgesloten ivm overstroming beneden. Kwam er later achter dat er geen verschil tussen afsluiten en aansluiten zit. Warmwaterstraal van douche is net voldoende om ongeveer acht van mijn haren nat te maken, dus dan weet je wel hoe veel power er achter zit. Meer van dat soort dingen in dit hotel maar de vriendelijkheid en enthousisame van het personeel en de prijs maken alles goed.

Vandaag vanuit Sorrento een dagtrip naar Capri gemaakt. Ik ben dol op eilanden, water en boten, dus dit was helemaal mijn dag. Capri is fantastisch. Als jullie ooit eens hier in de buurt zijn is het een schande om dit eiland links (of rechts) te laten liggen. Caprisco?
Wel ontzettend toeristisch uiteraard, maar de zomerlading was er gelukkig niet meer, dus het was te doen. Wel veel winkelstraatjes speciaal voor die toeristen ingericht. Op zich leuke straatjes hoor, maar alleen jammer van al die winkeltjes. Rare mensen ook die toeristen. Ze lopen wat en komen dan een kruispunt tegen. Wat doen ze dan, ze kijken welke weg andere toeristen nemen en lopen die dan achterna. Terwijl ik het juist zo leuk vind om dan dat andere weggetje te nemen. Heb dat ook nu gedaan en kwam dus na wel een flinke tippel bij belvedere huppellupup terecht. Nu is mijn italiaans nog steeds erbarmelijk, maar ondertussen ben ik er wel achter dat belvedere zoiets als uitkijkpunt betekent. Schitterende plek, honderd meter onder en kilometers voor me de zee en links en rechts steile rotsen. Stond daar helemaal in mijn eentje en had even het gevoel alsof de wereld van mij alleen was.
Verder door Capri (het ene stadje) en Anacapri (het andere) gewandeld. Was echt genieten, buiten de winkelstraatjes veel kleine straatjes, steegjes, trappetjes, boogjes, tunneltjes en ook nog eens een schitterende natuur.
Zou best wat langer op dit eiland kunnen en willen vertoeven, maar ik wil ook nog naar Sicilie. Heb nog ruim een week, dus dat lukt nog wel. Maar moet er ook nog rekening mee houden dat ik terug moet naar Nederland (hoewel???).
Eigenlijk is het niet eerlijk als je ziet hoeveel moois dit land heeft. En dan moeten wij het doen met Marken, molens, klompen en een broodje kroket. Waarin ik de laatste dagen trouwens wel steeds meer trek ga krijgen, ondanks de overvloed aan lekker eten hier.
Had ik trouwens al gezegd dat de zon hier de laatste dagen volop schijnt en dat het zo'n 25 graden is, of is dat een lullige opmerking?

Morgen naar Positano, hier vlakbij en het meest pittoresque plaatsje hier aan de kust en dan verder naar Sicilie.
Hoop dat ze daar ook internet kennen, vervolg dan dit verhaal.

Ciao, Leon

Hoi allemaal,

De laatste daagjes van mijn trip breken aan. Ik had laatst niet die opmerking over het mooie weer hier moeten maken, want ik ben daarop mooi teruggepakt. Ze (of misschien jullie wel) hebben een grote hoeveelheid wolken uit Nederland overgevlogen en hier neergehangen. En voorlopig zijn ze ook niet van plan te verdwijnen. De afgelopen 3 dagen is het hier hoofdzakelijk hopeloos weer. Had al in een eerdere meel gezegd dat als het hier regent dat het dan ook goed regent. Op zich vind ik het systeem hier beter dan bij ons. Hier regent het een beperkt aantal dagen per jaar flink en dan heb je het tenminste maar gehad. Dat is beter dan veel dagen iets minder regen. Alleen jammer dat dat beperkt aantal dagen net valt nu ik hier ben. Dat vind ik een minder punt van het systeem.

Maar goed, laat ik beginnen bij toen de zon nog scheen. Ben tot maandag in Sorrento gebleven. Heerlijk tot rust gekomen na het gekkenhuis in Napels. Zondag uitstapje naar Positano gemaakt. Daar naar toe gegaan met de MetrodelMar. Is vorm van openbaar vervoer over water. Tussen Napels en Salerno kun je daarmee ieder tussenliggend stadje bereiken. Positano is een mooi gelegen stadje aan de kust, tegen een helling opgebouwd. Wilde daar een wandeling in de bergen maken. Wist dat de plaatselijke VVV wandelroutes had. Alleen jammer dat bleek dat ze op zondag dicht waren. Dus zelf maar een wandeling verzonnen. Indrukwekkend om zo hoog rond te lopen met een fantastisch uitzicht over de baai waaraan Positano ligt.

Maandag op weg naar Sicilie. Aangekomen in Messina besloten daar een nacht te blijven. Was dat eigenlijk niet van plan, want leek me niet veel aan. Maar de reis vanuit Sorrento had bijna 9 uur geduurd en dat vond ik voor die dag wel genoeg. In Messina inderdaad niets te beleven. Het enige mooie was de aankomst. Het laatste stuk is dus over water en de trein was al meerdere malen voor zijn zwemdiploma gezakt (zonk telkens als een baksteen), dus daar hebben ze wat anders op verzonnen. In het ruim van de veerboot hebben ze gewoon wat stukken rails neergelegd en vanaf de wal rijdt de trein heel simpel de boot op om zo varend zijn reis te vervolgen. Heel apart.

Dinsdag doorgereisd naar Siracusa. Heel mooi stadje, vooral het oude deel. Een eilandje dat door een brug met de rest van de stad wordt verbonden. De hele dag mooi weer gehad hoewel ik op internet had gezien dat er vanaf die dag voor heel sicilie scattered thunderstorms werden verwacht. Nu weet ik niet wat scattered betekent, maar het klonk in ieder geval heel dreigend. Woensdag begon ook met zonneschijn, dus ik heb die dag nog kunnen zien wat ik wilde zien. O.a. het theatro greco, door de grieken hier in een ver verleden gebouwd. Mooi om te zien.
's Middags begon de ellende. Daar waren ze dan die scatterende thunderstorms. Dacht even dat ik in Venetie was, geen straat meer te zien alleen maar riviertjes. Vooral de aflopende straatjes stroomden er vrolijk op los. Maar ook de oplopende, want ook oplopende straatjes zijn aflopend, het is maar van welke kant je het bekijkt...

Na 2 nachten Siracuse de trein gepakt naar Taormina. Toch maar besloten om nog op Sicilie te blijven, hoewel het weer hier voorlopig hetzefde zou blijven. Terwijl het in midden-Italie nog redelijk weer was. Toen tenminste, nu ook niet meer.
Taormina is ook een heel idyllisch plaatsje, schitterend gelegen op het terras van een berg aan zee. Heb een wandeling gemaakt naar Castelmulo. Ruine van een kasteel en tegelijk het hoogste punt in de omgeving (531 meter boven zee). Was flink zweten, maar dat was dan ook het enige natte op dat moment, want gelukkig was de regen even een paar uur gaan slapen. Vooral naar beneden was adembenemend mooi, langs een heel oud (ca 900) muilezelpad. Af en toe best eng, want door de regen erg glad. Heb ook bijna een misstap gemaakt en ben bijna de afgrond ingelazerd, maar bijna is gelukkig niet helemaal. Een aantal hartkloppingen rijker kon ik mijn reis weer vervolgen.

Vandaag naar Catania geweest om daar op de Circumetnea te stappen. Is een particulier treintje wat zoals de naam al doet vermoeden een rondje Etna doet. Leek me een mooie oplossing om de regen te slim af te zijn. Was ook een leuke rit, alleen jammer dat het zo heel erg zwaar bewolkt was, want van de Etna zelf was daardoor vrij weinig tot niets te zien. Raar ook, ben je er zo dichtbij en zie je niets. Hoe hoger we kwamen des te mistiger het ook werd en op gegeven moment was er echt niets meer te zien. Met zonnig weer moet dit echt een heerlijke treinrit zijn. De rit was in twee etappes. Na 2 uur stopte de rit in Randazzo. Vandaar ging na 2 uur pas de trein naar Ristopo, het eindpunt van de rit. In Randazzo helemaal niets te beleven. In lonely planet stond dat er een trein ging naar Taormina, maar die lijn was opgeheven. In het treintje een echtpaar uit Hawai ontmoet (tenminste hij Amerikaan, zij Japanse maar nu wonend op Hawai). Hebben in Randazzo om de 2 uur vol te maken samen gegeten en zijn daar nog flink belazerd. Rekening was 61 euro en dat was echt veel te veel. Maar ja, bonnetje met alleen een totaal bedrag en van te voren geen menukaart gezien, dus bewijs het dan maar eens. Wel slim van ze, halen ze waarschijnlijk bij alle toeristen uit. In het stadje niks te beleven en het restaurant ligt het dichst bij het station, dus uitkleden maar die stomme toeristen. En gelijk hebben ze.
Was wel heel gezellig en als ik ooit nog eens naar Honululu ga heb ik in ieder geval een slaapplaatsje.
Dacht trouwens in een soort toeristentreintje terecht te komen, maar wij drieen waren de enigen. Trein zat verder stampvol met schoolkinderen. Gekkenhuis, was nog erger dan Napels, maar toch genoten van deze tocht.

Zit nu een beetje te dubben wat ik morgen ga doen. Of nog een ander plaatsje op Sicilie bezoeken, of in etappes de terugreis naar het altijd mooie Haarlem beginnen. Palermo valt helaas af. Is gewoon te lang reizen hier vandaan. Hetzelfde geldt voor Strombolie, is bovendien de vraag of de veerboten met dit weer wel varen.
Of in een ruk richting Frankrijk of Belgie om te zien of daar nog mooi weer te vinden is. Zal zo nog even op internet kijken. Zal me niks verbazen als daar uikomt dat ik voor het mooie weer in Haarlem moet zijn. Zou toch wel een giller zijn.

Al met al 4 heerlijke weken gehad en dit is zeker niet de laatste keer dat ik in Italie geweest ben. Denk alleen dat ik de volgende keer mijn fiets meeneem en wat meer het platteland en de plekjes waar geen toeristen komen ga verkennen.

Bedankt voor al jullie reacties en tot volgende week.

Ciao Leon.

Hoi,

Ik ben weer thuis. Als ik één woord zou moeten gebruiken om te zeggen wat ik daarvan vind: KOUD!!!!!!
Gistermiddag thuisgekomen, 2 dagen eerder dan ik van plan was. Dat komt niet door de regen die Italie de laatste week vaak teisterde, maar omdat ik weer last kreeg van mijn rug en ditmaal met een zeer pijnlijke uitstraling naar het linkerbeen ja zelfs de tenen daarvan. Eén van de eerste dingen die ik hier in nl ga doen is informeren of ik aanmerking kom voor een rugtransplantatie, want ik ben die rug van me nu wel een beetje zat. Ik wil een andere, eentje die het gewoon altijd doet. Het linkerbeen deed ook hele andere dingen dan ik hem opdroeg, kon hem niet helemaal strekken en het keurig afrollen van de voet zat er ook niet in. Ik liep dus een beetje raar en had zo kunnen solliciteren bij Monty Python's Ministry of Silly Walks, was zonder enige twijfel direct aangenomen.

Om het reisverslag te voltooien; heb zaterdag mede vanwege rug en de toch wel enigzins deprimerende regen op Sicilie besloten weer noordwaarts te gaan. Bedoeling was om ditmaal langs de oostkust omhoog te reizen, want de westkust had ik op het stuk tussen Rome en Genua na nu helemaal gehad. Trein van Taormina naar Messina genomen en daar de boot naar Villa San Giovanni op het vaste land. Had helemaal uitgestippeld dat ik daar dan de trein naar Bari zou kunnen nemen waar ik dan eind van de middag zou aankomen. De boot lag al klaar, maar deed nadat ik aan boord was gestapt ook niets anders dan dat. Vertrok uiteindelijk ruim een uur later dan me beloofd was en daardoor kon ik de trein naar Bari op mijn buik schrijven. Er waren wel andere mogelijkheden, maar dat zou één grote overstapperij worden en een eeuwigheid duren. Dus toen toch maar in de trein naar Rome gestapt die al klaar stond en wel op tijd vertrok. De oostkust van Italie komt dus een ander keer wel aan bod.
Toen de trein pakweg een half uurtje onderweg was dacht ik een juiste beslissing genomen te hebben door Sicilie te verlaten. Het klaarde namelijk op en de hele treinreis is het verder droog gebleven. Bijna hele moet ik eigenlijk zeggen, want vlak voor Rome zag ik de eerste spetters weer op de ramen uiteenspatten. En verder heeft het de hele avond in Rome ontzettend geregend. Ben ook teruggepakt door die vervelende dame van Hotel Reservation op het station, die ik een paar weken terug een lange neus had gegeven omdat ik een veel goedkopere kamer had gevonden dan zij me aanbood. Kwam na 19 uur in Rome aan en was een beetje gaar door de lange reis (11 uur) en omdat het ook zo hard regende had ik geen zin om zelf een hotel te gaan lopen zoeken. Dus toch maar bij haar langs gegaan. Het is alsof ze me herkende want met een zeer geniepige glimlach vertelde ze me dat de goedkoopste kamer € 75 was. Heb die kamer toch maar genomen. Was de duurste van de hele trip en gelijk de slechtste ook. Superklein, toen ik mijn rugzak in de kamer had neergezet was er voor mezelf eigenlijk geen plaats meer. Ik zou wel willen weten wie die sterren aan de hotels uitdeelt, want dit was een 2-sterren hotel, terwijl ik veel betere kamers gehad heb in hotels die het zonder ster moesten doen. Heb er 's ochtends bij het uitchecken wel wat van gezegd, maar de enige reactie was een glimlachend schouderophalen.

Zondag de trein naar Pisa genomen. Was eigenlijk niet van plan om Scheve Janus te gaan bezoeken, want was is er nou interessant aan een toren die scheef staat. Maar goed, Pisa lag op de route en omdat mijn been niet zo blij was met het lang in de trein zitten maar een tussenstop in Pisa ingelast. Ben blij dat ik dat gedaan heb, want vond het zeer indrukwekkend. De toren staat op één van de mooiste pleinen die ik gezien heb, samen met de Duomo, Battistero en Cimetero. Al met al 4 indrukwekkende gebouwen bij elkaar op één plein, omringd door middeleeuwse stadsmuren. En die Janus, die staat dus echt heel erg scheef, een wonder dat hij nog overeind staat. Net als in Sorrento weten ze ook in Pisa hoe het moet, het centrum is autovrij en dat is dus heerlijk rondlopen. Pisa zelf is verder ook een verrassend leuke stad. En deze dag voor de verandering geen regen, maar een stralende zon. Echt korte broeken-weer.

Maandag in overleg met mijn been besloten om in één ruk de terugreis naar Haarlem te beginnen. Via Genua (heb nu dus toch de hele westkust betreind) naar Nice waar ik 's middags aankwam en een aantal uren moest wachten op de nachttrein naar Parijs. Het gezelschap in de coupé was zeer gemeleerd; een Nigeriaan, Portugees, Fransman, Holandese en nog iemand die zonder gedag te zeggen binnenkwam, naar zijn slaapplaats klom en waar verder niets meer van vernomen is. Kwam dus waarschijnlijk uit Niemandsland.
's Ochtends aangekomen in Parijs, alwaar ik besloot om niet in één keer naar Amsterdam te reizen, maar nog een paar uurtjes Brussel mee te pakken. Die paar uurtjes zijn een paar minuutjes geworden. Kwam er achter dat Bruxelles-Midi niet Brussel-Centrum betekent maar Brussel-Zuid. Niets te beleven dus en ik liep rond in t-shirt en spijkerjack en liep echt te klappertanden. Dus snel de Thalys naar Amsterdam genomen en eind van de middag de altijd weer mooie Saenredamstraat te Haarlem binnegelopen.

Mijn huisje stond er nog en begon bij mijn verschijning enthousiast te springen, blij dat ik er weer was.

Eindconclusie:

Italie is een geweldig land. Het reizen per trein is me zeer goed bevallen. Mooie landschappen, vooral het stuk tussen Nice en Genua is indrukwekkend. Vlak langs zee en landinwaarts bergen. Ook Toscane zeer mooi.
Contact met de Italiaanse bevolking heb ik niet zoveel gehad. Ligt voor een deel aan mezelf, ik ben niet zo'n contactmaker. Maar de taal is toch ook wel een probleem. Italianen spreken verrassend weinig of slecht Engels. In het noorden valt het nog wel mee, maar hoe zuidelijker je komt des te erger het wordt. In het zuiden is alles wel een stuk goedkoper. Hotel, eten en drinken, het scheelt bijna de helft met Rome en alles daarboven. En het aardige is dan ook nog dat je bij je goedkope biertje vanaf Napels naar beneden toe ook een bakje pinda's of zoutjes krijgt, soms zelfs twee. Ik vond de Italianen wel zeer vriendelijk. Ook hier wel een verschil tussen noord en zuid. In Rome bv. volgden er gelijk duizend verontschuldigingen als men je per ongeluk aanstootte. In Napels lopen ze gewoon zonder omkijken over je heen.
Wat me verder opviel is dat als Italianen met elkaar praten het net is alsof ze vreselijke ruzie met elkaar hebben. Ben benieuwd hoe ze zijn als ze echt ruzie hebben, waarschijnlijk zwijgen ze elkaar dan dood.
Verder, om nog een kleinigheid te noemen, hebben Italiaanse stoptreinen verkeerde raampjes. In tegenstelling tot de Eurostar en Intercity kunnen die raampjes wel open, dat is wel een voordeel want dan kun je lekker uit het raam leunen. Maar als ze dicht zijn zit je precies op ooghoogte tegen een stuk metaal aan te kijken en ontgaat je dus een stuk van het landschap.
Jammer dat het de laatste week zo veel regende en dat ik toen weer last van mijn rug kreeg. Die laatste week heb ik daardoor toch als wat minder aangenaam ervaren, maar al met al heb ik hier een geweldige tijd gehad. Zeker voor herhaling vatbaar.

Hoewel het wel weer heel raar aanvoelt om thuis te zijn, vind ik het ook wel weer prettig. Was heerlijk om bv. weer achter mijn piano te kunnen zitten. En het is natuurlijk leuk om jullie weer te kunnen zien en lastig te vallen met al mijn verhalen en foto's. Maar zit hier wel een beetje te vernikkelen, dus in mijn hoofd broeit het alweer. En omdat nikkel niet mijn favoriete metaalsoort is wordt het in ieder geval een warm land. Thailand staat momenteel bovenaan.

Uw reizende verslaggever groet u en zegt:

Tot snel,

Leon

naar top - terug