10 september 2007

Hoi allemaal,

Het is ruim twee jaar erg rustig geweest, maar het is weer zover; ik ben op pad. Afgelopen woensdag de Saenredamstraat voor een paar weken verlaten, ik zoals altijd als ik op reis ga ietwat tot behoorlijk gespannen, mijn rugzak vrolijk fluitend en zingend, want na bijna 3 jaar eenzame opsluiting in een donkere kast zag hij eindelijk weer eens de buitenlucht.

Het doel van deze reis is Italie en het thema is water en vuur. Op mijn vorige rondreis door Italie wilde ik ook naar de Eolische eilanden (een vulkanische eilandengroep boven Sicilie), maar toen ik op Sicilie was kreeg ik een beetje last van mijn rug, met later uitstraling naar de tenen die tot in Australie te voelen moet zijn geweest. De eilanden kwamen er dus niet meer van en omdat ik de Etna ook alleen maar in dikke mist heb gezien, vond ik het tijd voor een herkansing. Een reis dus met veel boottochten en vulkanen, water en vuur.

Het begon echter allemaal in Rome , een ticket naar Rome was bij RyanAir zo belachelijk goedkoop dat ik de verleiding niet kon weerstaan te starten in de door mij zo geliefde stad.
RyanAir vliegt vanaf Eindhoven en land op Ciampino, twee kleine vliegvelden. Dat heeft als voordeel dat het inchecken veel sneller gaat dan op Schiphol en je hoeft bij aankomst op Ciampino ook niet echt lang op je bagage te wachten. Had thuis vooraf voor twee nachten een kamer gereserveerd bij  Fawlty Towers , jawel dat hotel bestaat dus echt! 
Stond goed aangeschreven in o.a. de Lonely Planet, dus daar kon ik geen buil aan vallen dacht ik. Verkeerd gedacht dus, hotel viel heel erg tegen. Ik heb nog nooit zo'n kleine hotelkamer gehad, moest bv. met mijn rugzak afspreken wie wanneer ging bewegen en waar naar toe, zo weinig ruimte was er. Tot overmaat van ramp lag mijn kamer ook nog vlak bij een apparaat (een airco of zoiets) dat om de 10 seconden een zeer irritant geluid liet horen, dus het werd twee nachten zeer slecht slapen.
Rome zelf was een soort herhalingsoefenening. Woensdagavond naar Piazza Venezia gelopen om daar op een terrasje gebiologeerd naar het schitterend verlicht monument Vittoria Emanuel te gaan zitten kijken. Helaas stond het gebouw voor een zeer groot deel in de steigers, dus de biologieles was snel voorbij.
De volgende dag heel veel gebanjerd, een van mijn favoriete bezigheden als ik op reis ben. Op gegeven moment waren mijn voeten dat zo zat dat ze begonnen te mokken; "Banjer toch op met je gebanjer." Ben toen maar op zo'n open dubbeldekkerbus gestapt die langs alle mooie plekjes van de stad rijd en waar je de hele dag op- en uit kan stappen, wel voor veel geld maar altijd leuk om te doen.
Dit keer wat extra tijd uitgetrokken voor het Pantheon, omdat ik daar de vorige keer vlak voor sluitingstijd was en dus maar een paar minuten van heb kunnen genieten. Verder langs zo'n beetje alle bekende plekken geweest, maar daarover heb ik tijdens mijn vorige rondreis al over geschreven, dus dat zal ik nu niet doen.
Vrijdag weer genoten in het schitterende park Villa Borghese, een zeer rustgevende plek in deze zeer drukke stad. Een perfecte plek om alle auto-, motor- en scootergeweld te ontlopen. Moest toch weer erg aan het verkeer wennen en het leek wel of ik mij er dit keer meer aan stoorde dan tijdens mijn vorige bezoeken.
Vrijdagmiddag weer terug naar Ciampino, niet om terug naar Nederland te vliegen, maar ik had daar afgesproken met Paulien en Peter die heel toevallig ook in deze periode in Italie vakantie vieren. Ze hebben een huis gehuurd op ongeveer 200 km ten zuiden van Napels en ik zou vrijdag met hen meerijden, onderweg zouden we een hotel zoeken en zaterdag zouden zij me in of in de buurt van Napels afzetten. Het hotel dat we vonden was zeer goed, vergeleken met Fawlty Towers had ik het gevoel alsof ik in een balzaal sliep.
Ik zat een beetje te dubben of ik vanaf Napels direkt de nachttrein zou nemen richting Sicilie en dan vanaf Milazzo met de boot omhoog naar de eilanden of dat ik eerst nog een paar dagen in de buurt van Napels zou blijven om dinsdagnacht de boot van Napels naar de Eolische eilanden te nemen. De keuze werd me makkelijk gemaakt toen Paulien en Peter me zaterdagochtend tijdens het ontbijt vroegen of ik geen zin had om met hen mee te rijden naar hun vakantiehuis en het weekend bij hen te logeren.
Zaterdag dus meegereden naar San Giovanni a Piro, een alleraardigst dorpje gelegen hoog op een berg. Het vakantiehuis was geweldig, met een schitterend dakterras dat uitkeek over een bergachtige omgeving en de zee. De autorit vanaf Rome naar het dorp was soms adembenemend mooi, vooral het laatste stuk langs de kust.

Zondag hebben we een dagtrip gemaakt naar Maratea , zeer de moeite waard. Een bergdorp gelegen aan de kust. Toen we aankwamen mochten we de oude kern van het dorp niet in, deze kern is gedurende bepaalde uren niet toegankelijk voor auto's, dus toen weer afgedaald en een paar uurtjes op het strand en in de zee doorgebracht. Later op de dag dus een nieuwe poging gedaan en hebben genoten van het zeer idyllische dorpje met veel straatjes, steegjes, trappetjes, poortjes en mooie doorkijkjes etc.

Vanaf vanochtend moet ik het dus weer alleen doen. Ben door Peter afgezet op het station van Sapri en heb daar de trein gepakt naar Salerno, alwaar ik dit nu zit te schrijven in een door de hitte zwetend internetcafe.
Na aankomst snel een hotel geregeld op aanraakafstand van het station. En toen gelijk door naar de haven om op de boot naar Amalfi te stappen, een van de meest bijzondere plaatsjes hier langs de kust. De boottocht duurde ongeveer 35 minuten en toen kon ik ondergaan in de toeristenstroom die dit dorp dagelijks overspoelt.
Heel erg jammer, maar door er naar toe te gaan heb ik daar natuurlijk net zoveel debet aan als al die anderen die daar voor mijn voeten liepen. Amalfi is ondanks die drukte een bezoek echter meer dan waard. De cathedraal is indrukwekkend. Ook hier worden botrestanten van een apostel in een crypte bewaard. Ik ga vanavond toch maar eens tellen. In de afgelopen jaren ben ik denk ik in pakweg 40 kerken geweest waar botten van apostels worden bewaard, terwijl er volgens mij maar 12 zijn geweest. Daar klopt toch iets niet.
De terugweg van Amalfi naar Salerno per bus gedaan. Dat was GEWELDIG. De hele weg vlak langs het water op een weg waarvan door de haarspelden de bochten niet meer waren te tellen. Dan weer steil omhoog klimmend en even later net zo steil weer omlaag vallend. En steeds maar weer schitterend uitzicht op de zee, mooie baaien en bergen . Ik heb ervan genoten.
Sluit mij op in een bus en laat die twee weken lang continue tussen bv. Napels en Salerno  op en neer rijden (in Napels aub niet stoppen chauffeur, maar direct omdraaien). Na afloop zal ik dan niet kunnen zeggen dat ik een slechte vakantie heb gehad. Mits catering en airco natuurlijk goed verzorgd zijn.

Goed, ik ga er mee stoppen. Morgen dus op weg naar Napels, denk dat ik maar voor de makkelijkste en snelste manier kies (trein) en niet de leukste (boot). Er zullen nog genoeg boottochten volgen.
Dan morgenavond/nacht met de boot naar Stromboli of Lipari, daar ben ik nog niet uit, daar vaar ik nog een nachtje over. Ben wel benieuwd, vooral de aankomst op Stromboli schijnt geweldig te zijn, want tijdens zonsopkomst.

Maar daar lezen jullie in een volgend verslag meer over. Oh ja, het weer: overwegend warm en zonnig, maar toch ook wel bewolking en spettervrij ben ik ook niet gebleven
Ciao, Leon.

terug